handmade by aga

Mały przełom Około trzy tygodnie temu kiedy szyłam, doznałam olśnienia. Tyle widzę prac, w których koraliki układają się w perfekcyjne rządki, a u mnie samej zawsze coś mi nie pasowało. Tak, było lepiej, gdy doszywałam tylko po jednym, a nie po dwa koraliki, ale wciąż nie było idealnie. I nagle mój mózg przetworzył wszystkie te idealne prace... Tu chodzi o konkretny sposób prowadzenia igły! Owszem, działa to tylko, jak wszywa się koraliki pojedynczo, wszystko idzie wolniej, no ale taka cena za perfekcję... To kolejny krok w ulepszaniu mojego warsztatu. W tworzeniu biżuterii zadbanej i dopracowanej w każdym koraliku! Pierwsze efekty Zabrałam się więc za wcielanie założenia w życie i stworzyłam kolczyki. Ale w ognistych odcieniach pomarańczowego też wyglądałyby super! I może w jakichś jaśniejszych kolorach... no to są już trzy pary. Bardzo przyjemnie szyje mi się ten wzór, muszę przyznać. Chyba zrobię jeszcze kilka... czarno-różowe? Czarno-szare? W barwach pawich piór? W jakich ...

A zaczęło się... od tych różowych koraliczków, które powiedziały do mnie "zrób z nami coś w 3D!" To nie mój kolor. Kiedy je kupowałam, nie wiedziałam, co z nimi w ogóle zrobię. A jednak! Oprócz tego od jakiegoś czasu miałam wielką ochotę podziałaś trochę z różnymi rodzajami bajorku , czyli delikatnych metalowych sprężynek, które od dawna u mnie leżały, czekając na swoją kolej. Połączyłam więc te dwa elementy i tak powstał pierwszy trójwymiarowy koralikowy kwiatek. Dlaczego aż trzy? To nie miała być seria naszyjników. Nie planowałam trojaczków. Ale któż planuje? Wyjaśnienia tej sytuacji są dwa: 1) do różowego kwiatka nie pasował mi żaden chwost . A koniecznie chciałam z chwostem; 2) do koralików oglądałam Grę o Tron . A wiecie, jak to jest, kiedy się ogląda Grę o Tron. To już z rozpędu, żeby nie przerywać oglądania, zrobiłam to samo. Srebrnogranatowy wisior przypadł gdzieś na odcinek z "czerwonym weselem", dlatego jest taki troszkę roztrzęsion...

Rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę - 11 listopada W dzisiejszych czasach trudno zachować polityczną neutralność, szczególnie w kwestiach takich jak ta. Ale niepodległość świętuje i celebruje każdy, niezależnie od przekonań. Moim sposobem na świętowanie tego, że umownie 100 lat temu Polska po latach niewoli stała się na powrót oficjalnie państwem, jest udział w konkursie zorganizowanym z tej okazji przez Royal-Stone . Moja praca to broszka w polskich barwach narodowych z odrobiną stali, stworzona na kształt tradycyjnego kotylionu. Promyczków miało być 100, jak 100 lat polskiej niepodległości, ale kiedy przyszedł mi do głowy pomysł z falbanką z koralików, zmieniłam projekt; promyczków jest więc równo 50. Czerwony kaboszon w środku wraz z promyczkami ma przedstawiać wschodzące słońce - symbolizuje to nadzieję; to, że Polska dopiero odtwarza się i tworzy na nowo. :) Mam nadzieję, że moja prosta, ale nieoczywista forma Wam się podoba. :) *** Anniversary of ...